# ـهَنُوزْ یِکَـمْ اَز قَلبَمـٖ مٌـونٰدِهــــــــــ...
# بِـبْینَم کُدومِتونـْ خُوشگِلـْ تَر میشٓـکَنْیْدِشــــــــــــــ...:)
#...
استادی میگفت:صبحها که دکمه های لباسم را می بندم به این فکر میکنم که چه کسی آنها را باز خواهد کرد؟خودم یا مرده شور؟
دنیا همین قدر غیر قابل پیش بینی است
به آنهائى که دوستشان دارید بی بهانه بگوئید :"دوستت دارم."
بگوئید: در این دنیای شلوغ سنجاقشان
کرده اید به دلتان.
بگوئید: گاهی فرصت با هم بودنمان کوتاهتر از عمر شکوفه هاست.
بگوئید: بودن ها را قدر بدانیم، نبودن ها همین نزدیکى است...
در زوایای تاریــــک و روشن ذهنمــ به دنبــــال واژه ای بودمــ،واژه ای کــــه پاسبــــان
حرمتــــش باشــد...آن ســــان که بی محــــابا خیرهــ اشــ می شــــوی و گوییــــا خداونــــــد
قدرتــ تکلمــ از تو ربــــوده تــــا محــــو فــریادشــ شوی،فریادی کــــه به اندازه ی تمام
اصوات عالــــمــ بی صداستــ...فریــــادی پراز گفتــــه های نگفتــــه...فریادی به راز
یکــ ســکوتــ محــو آغشتهــ...
و تو در می مــــانی در جــــادوی آن نگاه که تو را به مســــلخــ دل می کشــــاند
و تو گــمــ می شوی در نبــض وجودش و تو می شوی قرار دل بــــی قرارشــ
آه که چه می کند جــــادوی چشــــمانت...
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻢ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺳﭙﻬﺮﯼ:
ﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺪﻭﻩ
ﻭ ﻧﻪ ﻫﯿﭽﯿﮏ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﻦ ﺁﺑﺎﺩﯼ ...
ﺑﻪ ﺣﺒﺎﺏ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻟﺐ ﯾﮏ ﺭﻭﺩ ﻗﺴﻢ ،
ﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ،
ﻏﺼﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ...
ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ...
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﻋﺮﯾﺎﻧﻨﺪ ،
ﺑﻪ ﺗﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ،
ﺟﺎﻣﻪ ﯼ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻣﭙﻮﺷﺎﻥ ... ﻫﺮﮔـﺰ ..